شعر فارسی

نگاهت مي‌كنم خاموش و خاموشي زبان دارد زبانِ عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد چه خواهش‌ها در اين…

در سراي بوالحسن هر كه به سراي بوالحسن درآيد نانش دهيد و از ايمانش…

آب مي‌داند آيا كه زمين مي‌كِشدش؟ چه خرامنده بناز چه خروشنده بخشم همچنان سر به نشيب مي‌رود،…

بهار آمد، گل و نسرین نیاورد نسیمی بوی فروردین نیاورد پرستو آمد و از گل خبر نیست چرا گل با…

ای کاش ای کاش! می‌شد که مثل آب در عین بی‌قراری گاهی پیدا کنم قرار و سکون در لباس برف.…

سال نو آمد و غم‌های کهن کمتر از پار و ز پیرارم نیست تنی از رنج زمین‌گیرم هست دوشی از…

هفتاوندی (مسبّع)  بر سخن پیرمعرفت سعدی از خیابان هری سرو دلارا برخاست ناز شیراز ز گلگشت مصلاٌ برخاست…

سالی دگر گذشت وامیدی دگر گذشت آوخ که تا شدیم خبر، بی‌خبر گذشت تقویم ماند چون قفسی…

تنها به خود میندیش من هم ـ در این حوالی ـ هستم هستم به گونه‌ای که نمی‌خواهم ـ همراه رهزنان ـ…

گفتی: چیزی درونم پرپر می‌زند، این تو نیستی؟ گفتی: ستاره‌ها هم یک روز خسته می‌شوند و از هم می‌پاشند.…