دیدار و گفتگو با مینو مشیری/ ترانه مسکوب
صبح پنجشنبه یکم بهمن ماه 1394، کتابفروشی آینده میزبان مینو مشیری بود. ابتدا علی دهباشی از خانم مینو مشیری تشکر کرد که دعوت کتابفروشی آینده و مجله بخارا را برای این دیدار پذیرفته است. و در ادامه افزود: طبعاٌ ما که در اینجا هستیم خانم مینو مشیری را میشناسیم اما بد نیست که مروری داشته باشیم بر کارنامه ایشان.
خانم مشیری تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ژاندارک و تحصیلات متوسطه و دانشگاهی را در انگلستان گذرانده و دارای فوقلیسانس در زبان و ادبیات فرانسه و فوقلیسانس در زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه اِکسِتر است
خانم مشیری پس از بازگشت به ایران به ترجمه کتابهای ادبی و تألیف و ترجمه مقالههای گوناگون و همکاری با نشریات روی آورد. ایشان طنزنویس هم هست و در سال ۱۳۸۴ جایزه اول طنز جشنواره مطبوعات را کسب کرد.
در مقام روزنامهنگار و منتقد فیلم در ۲۰۰۶ در جشنواره بینالمللی فیلم لوکارنو در سوئیس عضو هیئت داوران در بخش هفته منتقدان بود. همچنین در سال ۲۰۱۰ عضو هیئت داوران فیپرشی (فدراسیون بینالمللی منتقدان سینمایی) در جشنواره بینالمللی فیلم تسالونیکی در یونان، در سال ۲۰۱۱ عضو هیئت داوران فیپرشی در جشنواره بینالمللی فیلم مستند در تسالونیکی، و عضو هیئت داوران فیپرشی در جشنواره بینالمللی لوکارنو در سوئیس در سال ۲۰۱۳ بود.
با کتابها که آشنا هستید فقط من از باب یادآوری به آنها اشاره میکنم:

برادرزادهی رامو از دُنی دیدِرو
نوتبوک و کوری از ژوزه ساراماگو که میدانید برنده نوبل ادبیات شد.
ژاک قضا و قدری و اربابش، از دٌنی دیدِرو
پییر و لوسی، رومن رولان
خاکستر گرم، شاندور مارائی
آدلف، بنژامن کنستان
درون و ناخوانده، (نمایشنامه) موریس ماترلینک
داستان دو شهر از چارلز دیکنز
مجموعه نسل قلم که بیوگرافیهای نویسندگان بزرگ را منتشر میکرد و ایشان مارکز، برنارد شاو، فلوبر و الکساندر سولژنیتسین را کار کرد و چندین کتاب دیگر.
ترجمههای خانم مشیری همیشه با استقبال رو به رو شده و به چندین چاپ رسیده اما رمانی که بیشترین استقبال از آن شده رمان کوری است که تا کنون به چاپ بیستم رسیده.
خانم مشیری در زمینه ترجمه از فارسی به فرانسه و انگلیسی نیز تجربیاتی دارند که بیشتر به ترجمه فیلمنامه و آثار سینمایی اختصاص یافته و تاکنون آثاری از داریوش مهرجویی، بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، عباس کیارستمی، رخشان بنیاعتماد، محسن مخملباف، کیومرث پوراحمد، ابوالفضل جلیلی و مجید مجیدی را به انگلیسی یا فرانسوی ترجمه کرده است. و برای مثال میتوانم به رمان باغ بلور از محسن مخملباف اشاره کنم. و یا آقای بازیگر که زندگی عزتالله انتظامی به قلم هوشنگ گلمکانی است.
خانم مشیری در طی این سالها با مطبوعات نیز همکاری گستردهای داشته است: مثل آدینه، دنیای سخن، جامعه سالم، تکاپو، گردون، کلک، بخارا، نگاه نو، ایران نیوز (انگلیسی)، اطلاعات، اطلاعات بینالملل (انگلیسی و فارسی) فصلنامه مترجم، ماهنامه فیلم، فیلم اینترنشنال (انگلیسی)، نقد و بررسی کتاب فرزان، و مدتی هم در روزنامه شرق ستون ثابتی داشتند با عنوان «بیتعارف». به جایزه ایشان هم در زمینه طنز اشاره کردم که در دومین جشنواره مطبوعات در حوزه شهری کسب کردند و داور جشنوارههای متعدد فیلم هم بودند:
۲۰۰۵ – داور پنجاه و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم لوکارنو
۲۰۱۰ – داور فیپرشی پنجاه و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم تسالونیکی
۲۰۱۱ – داور فیپرشی در جشنواره بینالمللی فیلم مستند تسالونیکی
۲۰۱۳ – داور فیپرشی در جشنواره بینالمللی فیلم لوکارنو
و پس از این معرفی، علی دهباشی از مینو مشیری و رضا جعفری، مدیر نشر نو، برای شروع این گفت و شنود دعوت کرد و به سنت معمول جلسات پنجشنبهها از خانم مشیری خواست تا کمی از خودشان بگوید و این که چه شد به کار ادبی روی آوردند و بعد ترجمه. و از سالهای خیلی دورتر که ما با ایشان آشنا نبودیم بگویند.
و مینو مشیری با اشاره به این که «آقای دهباشی با این معرفی که از من کردند حرف زیادی برای من باقی نگذاشتند و من اصولاً اهل خود زندگینامه شرح دادن نیستم»، چنین ادامه داد: