سوررئاليسم درگواتمالا/ماريو مونته فورته تولدو/علي اصغرحداد

ماريو مونته‏فورته تولدو (Mario Monteforte Toledo) : 1911 در گواتمالا به دنيا آمد، از رهبران انقلاب 1944 بود. پس از انقلاب، در سمت‏هاى گوناگون حزبى و دولتى انجام وظيفه كرد. از جمله در سال‏هاى 49 – 1948 معاون رييس جمهور گواتمالا بود. 1956 به اجبار به مكزيك مهاجرت كرد. در مكزيك به تدريس در رشته جامعه‏شناسى رو آورد و رمان و نمايشنامه نوشت. 1987 به گواتمالا برگشت. مونته‏فورته يكى از نام‏آورترين نمايندگان ادبيات امروز گواتمالا به شمار مى‏آيد. وى در سال 2003 درگذشت. سوررئاليسم در گواتمالا از مجموعه او به نام “Palabras del Retorno” برگرفته شده است.

 اقليتى تحصيل كرده، دو برنده جايزه نوبل – و هفتاد درصد بى‏سواد.

 چهل تن از بهترين روشنفكران كشور در تبعيد – و پنجاه تن مقتول.

 آزادى براى عده‏اى معدود – و اختناق براى توده‏ها.

 هشت ميليون رنج كشيده ساكت – و سى‏هزار كامرواى نالان.

 مناظرى بى‏بديل – و سرخ‏پوست‏ها، زنانى بى‏چيز با جامه‏هايى پرشكوه و مردانى همچون نجيب‏زادگان ژنده‏پوش.

 پنج دانشگاه – و يك اتحاديه جادوگران.

 جنبشى پارتيزانى، دوهزار چريك، بيست و هشت سال مقاومت – و ارتشى مدرن با بيست هزار سرباز.

 زيباترين پايتخت قديمى – و زشت‏ترين پايتخت جديد در جهان مسيحيت.

 مجسمه‏اى به پاس آزادى سرخ‏پوستان – و چهار ميليون سرخ‏پوست با زندگى‏اى برده‏وار.

 خوشمزه‏ترين خوراك‏ها – و هشت ميليون گرسنه.

 رييس جمهورى موبور – و هشت ميليون رعيت مو سياه.

 بانك‏دارانى كه از پول كشور، كواِتسال (Quetzal)، نگهبانى مى‏كنند – و شكارچيانى كه در جنگل‏ها نسل كواِتسالِ پرنده را از زمين برمى‏دارند.

 دو آتش‏فشان فعال – و توده‏هايى كه آتش‏فشان‏ها را تقديس مى‏كنند، زيرا خاكسترشان مايه فراوانى محصول است.

 بدترين خطوط تلفن دنيا – و پرگوترين مردم.

 زيباترين تصاوير – و ژرف‏ترين رنج‏ها.

 بى‏رحم‏ترين وطن – و خيل از وطن رانده‏شدگانى كه به‏رغم همه چيز دوستش دارند.