پرویز مشکین نژاد، پژوهشگری ستودنی/ سعید فیروزآبادی
در شبي سرد و زمستاني پرويز مشكين‌نژاد (1326 ـ 1387) چشم از جهان فروبست. او كه در اهواز به دنيا آمده بود، براي تحصيل اديان به هند رفت و پس از پايان اين تحصيل به ايران بازگشت. ابتدا مدتي مترجم بود و سپس عهده‌دار سرپرستي طرح بسيار بزرگ فرهنگ خاورشناسان در پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي شد. تاكنون سه جلد از اين فرهنگ بسيار نفيس و ارزشمند علمي منتشر شده و جلد چهارم آن نيز در دست چاپ است. اين مجموعه شامل شرح حال و فهرست آثار خاورشناساني است كه به‌ويژه در قلمرو فرهنگ و تمدن ايران و اسلام فعاليت كرده‌اند. از اين رو بديهي است كه تدوين چنين فرهنگي، افزون بر آشنايي با چندين زبان، نيازمند دقت و تيزبيني فراوان است و اين مهم با تلاش‌هاي شبانه‌روزي پرويز مشكين‌نژاد ممكن بود.
من نيز چهارده سال افتخار آن را داشتم كه از نزديك با پرويز مشكين‌نژاد همكاري كنم و در عين حال شاهد تلاش و دلسوزي‌هاي فراوانش در اين كار باشم. به‌ويژه در يك سال و نيم اخير كه بيماري سخت و طاقت‌فرساي سرطان شمع وجودش را ذره ذره خاموش مي‌كرد، تنها اميد به انتشار فرهنگ و ادامة اين راه بود كه تحمل اين همه درد و رنج را برايش امكان‌پذير مي‌ساخت. هر بار كه در ماه‌هاي آخر بيماري به ديدارش رفتم، عشق و علاقه‌اش به اين كار پژوهشي را با حيرتي بيشتر مي‌ديدم. به راستي نيز در آن شرايط خاص انديشيدن به فرجام اين فرهنگ نشان از عشق وافر او به فرهنگ اين مرز و بوم داشت. يادش گرامي باد.