شب بومسازگان زاگرس
هشتصدو بیستو سومین شب از «شبهای بخارا» با همکاری فصلنامه صنوبر و خانه اندیشمندان علوم انسانی به «بومسازگان زاگرس»که از آن با نام جنگلهای بلوط زاگرس نیز نام میبرند، اختصاص یافته است . این نشست ساعت ۵ بعدازظهر روز یکشنبه ۵ اسفندماه و با سخنرانی بهمن ایزدی، احمد خاتونآبادی، رحیم ملکنیا، بهرام زهزاد، رضا ساکی، مانیا شفاهی و علی دهباشی در تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار خواهد شد.
جنگلهای زاگرس با گسترهای بیش از شش میلیون هکتار، ۴۰ درصد رویشگاههای جنگلی کشور را در بر میگیرد و بزرگترین و گستردهترین رویشگاه جنگلی کشور است.
رشتهکوه زاگرس و چکادهای سربه فلککشیدهاش در پیوند با رویشگاههای جنگلی بلوط پیرامونش، سرچشمه مهمترین و بزرگترین رودهای تمدنساز در حوضههای آبریز جنوبغربی و فلاتمرکزی ایران از جمله کارون، مارون، کرخه، دز، هلیل رود، سیوند، بهمنشیر، زرینهرود و قزلاوزون میباشند. بر اساس برآوردهای انجام شده، تولید بیش از ۴۰ درصد آبهای شیرین کشور، این اکسیر تمدنساز و زندگیبخش ولی پرچالش، مدیون بومسازگان زاگرس است.
بااین همه، شوربختانه در پاسداری از این گنجینه ارزشمند زیستی، کارنامه درخشانی نداریم.
در بیش از شصت سال گذشته، همه توان و رویکردهای نهاد کارگزارِ پاسداری و نگاهبانی از منابع طبیعی کشور، بر رویشگاههای جنگلی درآمدزا و برخوردار از توان تولید چوب صنعتی در بومسازگان هیرکانی متمرکز بوده و بومسازگان زاگرس فراموش و رها شده، گرفتار تازشِ تغییرکاربریهای گسترده پهنههای جنگلی، جولانگاه گلههای دام، قاچاقچیان چوب و ذغال، بذر بلوط و دیگر فرآوردههای طبیعی جنگلی، افزایش چشمگیر فرسایش خاک، افزایش روزافزون مدیریت سازهمحور آب و سدسازیها و طرحهای انتقال آب بین حوضهای و تاخت و تاز بیماریها و آفات گیاهی شده است.
.
خانه اندیشمندان علوم انسانی: خیابان نجات الهی (ویلا)، چهارراه ورشو، تالار فردوسی