همایش بين‌المللي «هشتاد سال آوای بوف کور» و «شب صادق هدایت» در دهلی نو/ندا معماریان
به‌مناسبتِ هشتادمين سالگردِ نخستین چاپِ رمانِ بوف كور در هندوستان، کنفرانس دو روزه‌ای از روز چهارشنبه ٢٨ بهمن ١٣٩٤ (١٧ فوريه ٢٠١٦ ) با همکاری مرکز مطالعات هند و پارسیInstitute of Indo Persian Studies ، انجمن تحقیقات علوم اجتماعی هند Indian Council of Social Science Research و مجلة فرهنگی هنری بخارا در مرکز بین‌المللی مطالعات هند India International Centre Annex در دهلی نو برگزار شد.
صبح روز 28 بهمن‌ماه در بخش نخست، دكتر سيد اختر حسين، پروفسور چند را شیکهر ، دکتر حورا ياوري، دكتر كايليا واتسايان، پروفسور عليم اشرف‌خان و آقاي سيد شهيد مهدي سخنرانی کردند.
دكتر سيد اختر حسين، رئيس مركز مطالعات هند و پارسی، همایش را آغاز کردند و ضمنِ خوشامدگويي به مهمانان گفتند هندوستان جایی است كه شرق و غرب در آن به‌هم می‌رسند. این سرزمین در طی سالیان به‌مانند پلی در ترويج و اشاعة زبان فارسي مؤثر بوده است. اکنون همایش بوف كورِ صادق هدايت براي ترويج و تشويق ادبيات نوين فارسي در هند برگزار می‌شود. ايشان همچنین از قول پروفسور هادي، از دانشمندان بنام زبان فارسي هندوستان، گفتند كه فقط دربارة ده درصد از نسخ خطي فارسي هند تحقیق شده است. آن نود درصد باقي‌مانده هنوز جای کار بسیار دارد و پژوهشگران جوان می‌بایست در این راه بکوشند.
سيد شهيد مهدي، نايب رييسِ سابق مركز مطالعات اسلامي، به سابقه طولانی مناسبات فرهنگی هند و ايران اشاره کردند و از اميرخسرو دهلوي، عرفي شيرازي، نظيري نيشابوري و بيدل دهلوي و غالب و اقبال لاهوري نام بردند که همگی باعث ترويج زبان و ادبيات فارسي در هند شده‌اند و اين بدان معني است كه زبان فارسی در مهد خود، ايران، باقی نمانده و تا شبه قارة هند امتداد داشته است. اما در هندوستان دربارة ادبيات مدرن فارسي پژوهش چندانی صورت نگرفته، پس باید از فارسی‌پژوهان دانشگاه‌هاي هند تقاضا کرد كه به ادبیات مدرن فارسی بیشتر بپردازند. دربارة رمان بوف كور که برخی پژوهشگران آن را زيرِ نفوذ ادبيات غرب می‌دانند نیز اگر با دقت بنگریم خواهیم دید كه اين تأثیر بيشتر از جانب ادبيات هند و مکتب بوديسم بوده است، موضوعی كه امروز دانشمندان جوان راجع به آن كار مي‌كنند.
پروفسور چندار شِخار، رئيس دپارتمانِ فارسي دانشگاه دهلي، از درون‌مایة رمان بوفِ كور سخن گفتند که تمركزی دو جانبه بر كردارِ آدم دارد و نه فقط از حقیقت زندگي سخن می‌گوید بلكه به بعد دیگر آن یعنی مرگ هم نظر دارد.