«زبان فارسی بیدی نیست که به این بادها بلرزد»
هفتمین نشست از دیدارهای صبح پنجشنبه‌های کتابفروشی آینده صبح نهم بهمن ماه 1393 با حضور استاد محمدرضا باطنی، زبان‌شناس، مترجم و نویسنده، برگزار شد.
پرسش اول درباره زندگی دکتر باطنی بود که وی در شرحی کوتاه چنین پاسخ داد:
« من در سال 1313 در اصفهان متولد شدم و تحصیلات ابتدایی را در سال 1326 در همین شهر تمام کردم اما به دلیل بیماری پدرم و مشکلات مالی که داشتیم هرگز به دبیرستان نرفتم و مجبور شدم از همان 13 سالگی در بازار اصفهان پادویی کنم تا آن که توانستم به آموزشگاه شبانه بروم و در 1331 مدرک سیکل بگیرم و با مدرک سیکل به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمدم و پنج سال در دهات اصفهان معلمی کردم و باز هم به آموزشگاه شبانه رفتم تا سرانجام موفق شدم که در خرداد 1336 دیپلم ادبی بگیرم و راهی تهران شدم و به دانشسرای عالی فتم تا زبان انگلیسی بخوانم و چون شاگرد اول شده بودم با استفاده از بورسیه شاگرد اولیها در مهر 1340 راهی انگلستان شدم. این راه ادامه داشت تا آن که در خرداد 1346 موفق به دریافت درجه دکترا در زبان شناسی همگانی و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران شدم و در مهر ماه همان سال با عنوان استادیار زبان شناسی در گروه زبان شناسی مشغول به کار شدم و در دی ماه 1360 با تقاضای خودم از دانشگاه تهران با رتبه دانشیاری بازنشسته شدم. و بعد از بازنشستگی به ترجمه روی آوردم و بعد هم از 1364 در مؤسسه فرهنگ معاصر مشغول تدوین فرهنگ دو زبانه انگلیسی ـ فارسی شدم و این همکاری کماکان ادامه دارد.»
دکتر باطنی در پاسخ به این پرسش که چه کسی بر وی تأثیر گذاشت، گفت: