رفیق همسالم باستانی پاریزی/ ایرج افشار

در بخارای شماره 46 که ویژه‎نامه‎ای بود به مناسبت هشتادمین زادروز دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی، زنده یاد ایرج افشار در تازه‎ها و پاره‎های ایرانشناسی ( 49) از باستانی پاریزی سخن می گوید. این چند خط را دوباره با هم می‎خوانیم:

تازه‏‎ها و پاره‏‎هاى ايرانشناسى (49)ايرج افشار

1056 ــ رفيق همسالم: باستانى پاريزى

    ده‏ باشى تلفن زد و گفت شماره آينده بخارا را براى باستانى پاريزى جمع و جور مى‏ كند پس خواست در تازه‏ ها و پاره‏ ها غافل نمانم.

    او و من همساليم و خوب يكديگر را مى‏ شناسيم چون هر دو تقريبا همزمان به نوشتن پرداختيم و هر دو سرنوشتمان به يك دكه افتاد به نام گروه تاريخ.

از راست: ایرج افشار، کیکاوس جهانداری، احسان اشراقی، کورش کمالی، باستانی پاریزی و منوچهر ستوده در حافظیه شیراز
از راست: ایرج افشار، کیکاوس جهانداری، احسان اشراقی، کورش کمالی، باستانی پاریزی و منوچهر ستوده در حافظیه شیراز

    چند بار همسفر بوديم. بارها از يكديگر ياد كرده‏ ايم. او در كتب لطائف خود از ياد من دور نمانده است و من هم در حق او نوشتم قلم باستانى مورخ و تازه‏ ياب، چيزى است شبيه چسب «اُهو» زيرا توانايى فوق‏ العاده دارد كه صد مطلب را در يك مقاله خواندنى و دلچسب جا بدهد همچون «چل تكه دوزى». همين طرفه انديشى است كه خوانندگان كتابهايش در هر شهر و روستا و ده كوره به تحسين واداشته شده‏ اند و شايد من بيش از هر كس اين مطلب را دريافته‏ ام كه دوستداران كتب او با چه ولعى نوشته‏ هاى او را به هر گوشه وطن كه برويد مى‏ خوانند و در مجلس هاى شبانه نقل مى‏ كنند.

    باستانى در قلمرو نشر متن‏ هاى كهن هم خدمت‏ هاى ارزشمند كرده است كه در مطالعات ايرانشناسى مورد توجه ايرانشناسان است: تاريخ شاهى ــ تذكره صفويه ــ تاريخ كرمان وزيرى ــ تاريخ حكام كرمان تأليف شيخ يحيى و حتى نوشته‏ هاى پيغمبر دزدان كه باستانى قدر او را دانست. شاد باشد و قلمش روان و هماره پر توان.