درگذشت فلیچتا فررارو
فلیچتا فررارو، موسس انتشارات پونته 33 (سی و سه پل) در ایتالیا، در اول ژوئن 2019/ 11 خردادماه 1398 در سن 63 سالگی درگذشت. این گفت‌وگو در سال 1391 توسط سرور کلیایی با ایشان انجام گرفت و در مجله بخارا، شماره 91 منتشر شد.
سرور کلیایی
گفتگو با فلیچتا فررارو
فلیچتا فررارو، ایرانشناس و کاردار فرهنگی سابق سفارت ایتالیا در تهران، با پایان گرفتن دوره فعالیت‌اش در تهران و در بازگشت به ایتالیا، درصدد برآمد تا با پرداختن به فعالیت‌های فرهنگی در خصوص ایران، تماس خود را با فضای فرهنگی کشورمان حفظ نماید و به این منظور ایدة پایه گذاری انتشاراتی را به تحقق رساند که به ترجمه و چاپ آثار ادبی برجسته نویسندگان معاصر پارسی زبان (ایرانی و افغان) می‌پردازد. وی تاکید می کند که هدف اصلی این انتشارات «بهتر شناساندن جامعة ایران به مخاطبان اروپایی و به ویژه ایتالیایی است». موسس انتشارات پونته33 (سی و سه پل) می‌افزاید: «در شرایطی که رسانه‌ها، تصویر درستی از واقعیات امروز ایران به نمایش نمی‌گذارند، به نظر می‌رسد که شاید یکی از بهترین راه‌ها فراهم ساختن این فرصت باشد که ایرانیان خود از طریق نویسندگانشان جامعة معاصر خود را برای مخاطبان خارجی به تصویر کشند. نویسندة مشهوری این ایده را همین گونه بیان کرده که برای شناخت یک کشور می‌بایست یا به آنجا سفر کرد و یا به مطالعة ادبیات آن پرداخت، و این همان انگیزة اصلی کار ماست». انتشارات پونته33 (سی و سه پل) در مدت زمان کوتاهی که از تاسیس آن می‌گذرد موفق شده است پرندة من اثر فریبا وفی، چهل سالگی اثر ناهید طباطبایی و استخوان خوک و دستهای جزامی اثر مصطفی مستور را به زبان ایتالیایی ترجمه و منتشر سازد.
– اخیرا انتشارات پونته33 (سی و سه پل) در دهمین جشنوارة کتاب شهر پیزا در ایتالیا شرکت نموده است. ویژگی این جشنواره چیست و استقبال مخاطبان از کتاب‌های پارسی ترجمه و ارائه شده توسط انتشارات شما چگونه بود؟
– این اولین حضور ما در جشنواره کتاب پیزا بود. ویژگی منحصر به فرد این جشنواره به اختصاص داشتن آن به انتشاراتی‌های کوچک، متوسط و مستقل می‌باشد. بنابراین مخاطبان ما، درپی تبلیغات گستردة رسانه ای به این جشنواره نیامده بودند بلکه در جستجوی انتشاراتی‌های کمتر شناخته شده و در پی کتاب‌هایی بودند که اغلب به سادگی در تمام کتابفروشی‌های سطح کشور یافته نمی‌شوند. از این جهت انتشارات ما موفقیت زیادی کسب کرد و به عنوان تنها انتشاراتی که در ایتالیا به ترجمه آثار ادبی دوره معاصر ایران می‌پردازد، موفق شد توجه بسیاری از شرکت کنندگان جشنواره را به خود جلب کند. مخاطبانی که با کنجکاوی و علاقه به دنبال شناخت بیشتر نویسندگان و آثار ایشان بودند و همچنین جذب طرح جلد‌های زیبای مهرزاد، گرافیست جوان ایرانی که با ما همکاری دارد، شدند. در مجموع این حضوری بسیار موفق برای ما بود.
– انجیرهای سرخ مزار شریف عنوان آخرین اثری است که از پارسی به زبان ایتالیایی ترجمه و چاپ نمودید و در این جشنواره برای نخستین‌بار ارائه شد.
– بله، چاپ کتاب تنها دو روز پیش از آغاز جشنواره پایان گرفت و علی رغم تبلیغات محدودی که انجام شده بود، در نشست معرفی کتاب که در محل جشنواره ترتیب داده بودیم، با استقبالی پرشمار، مشتاقانه و بیش از حد مورد انتظارمان مواجه شدیم. دربارة کتاب و نویسندة آن می‌توانم بگویم که محمد حسین محمدی، نویسندة افغان این کتاب، سال‌ها در ایران زیسته و تحصیلات خود را در این کشور به پایان رسانده و کتاب «انجیرهای سرخ مزار» وی، جوایز ادبی متعددی از جمله جایزه گلشیری را به خود اختصاص داده است. داستانی که محمدی روایت میکند، روایتی انسانی از وحشت و ویرانی‌های جنگی بی‌معناست که زندگی‌های بیشماری را در افغانستان در خود فرو بلعیده است. کتاب تحلیلی اجتماعی از اوضاع افغانستان پس از حمله سال 2001 نیست بلکه با رویکردی متفاوت از مردمی عادی سخن می‌گوید دهقانانی که بی‌دلیل کشته می‌شوند، کودکانی که بی‌دلیل یتیم می‌شوند و اینچنین محمدی با نثری ساده و از نزدیک، جنبه ای دیگر از افغانستان را برای مخاطبان به روایت می‌کشد.
– کتاب‌های دیگری نیز در دست ترجمه دارید؟
– بله، به طور تمام وقت مشغول ترجمه هستیم. در ماه‌های آینده اثری از سهیلا بسکی را به مرحلة چاپ خواهیم رساند. همچنین رمان احتمالا گم شده ام از سارا سالار را در دست ترجمه و چاپ داریم. مجموعه ای از داستان‌های زنان نویسنده ایرانی به گردآوری لیلا کرمی را در دست ترجمه داریم و افزون بر این عناوین متعدد دیگری را نیز در دست تهیه داریم. سایت اینترنتی ما http://www.ponte33.it است و یک صفحة فیسبوک هم به همین نام برای علاقمندان به پیگیری فعالیت‌هایمان اختصاص داده‌ایم.
