فابرتیزیو د آندره و موسیقی ایتالیا/ پریسا احدیان
دویست و سومین شب از نشست های شب های بخارا میزبان موسیقی ایتالیا بود. شب نوازنده و خواننده و ترانهسرای ایتالیایی “فابریتزو د آندره”.
در ابتدای جلسه علی دهباشی ضمن خوشامدگویی در باره ی د آندره چنین گفت:
” فابرتیزیو د آندره خواننده و آهنگساز ایتالیایی که در میان دوستدارنش در ایتالیا به فابر معروف بود در هجدهم فوریه 1940 در جنوای ایتالیا چشم به جهان گشود و در 11 ژانویه ی 1999 در شهر میلان چشم از جهان فروبست.
آندره به داشتن تمایلاتی آنارشیستی و آزادی خواهانه و صلح جویی شهرت داشت.
اوج فعالیت های هنری موسیقیایی او در سال های 1958 تا 1990 بود و در این مدت 13 آلبوم از آهنگ ها و ترانه هایش را منتشر کرد.سبک مردمی و اجتماعی ترانه هایش در میان ایتالیایی ها و دوست داران زبان ایتالیایی سبب شد که به شهرت شاعری نیز دست یابد.
موسیقی او به شدت تحت تاثیر فرهنگ مردمی ایتالیا قرار داشت و در عین حال از ترانه سرایان فرانسوی به سبک های هنری و مکاتب فکری مشابه بویژه از ژرژ برسنس که او را استاد خود می دانست و از میان خوانندگان و ترانه سرایان انگلیسی زبان از لئوناردو کوهن و باب دیلان متاثر بود.
د آندره در ترانه هایش از عشق می گفت. اقلیت های اجتماعی، قشر ناتوان و ضعیف و ستم دیده مخاطب او بودند و برای آن ها می سرود و می خواند.
د آندره در اوج شهرت خود در سن 59 سالگی به علت سرطان ریه در گذشت.”
سخنران دوم جلسه سفیر ایتالیا، مائورو کونچاتوری، در باره ی تاریخ موسیقی دهه ی شصت میلادی ایتالیا و د آندره سخن گفت و سخنان وی را حانیه اینانلو به فارسی ترجمه کرد.کونچاتوری با اشاره به اینکه هم نسلان او هنوز آهنگ ها و ترانه های د آندره را زمزمه می کنند چنین ادامه داد:
” در مورد ترانه های د آندره می توانم از اولین آثار او ترانه ای به عنوان “مرنلا” ( (Merenela یاد کنم که این ترانه شاید به خاطرات دوران کودکی من بازگردد و جزو حافظه ی جوانی و جوانان ایتالیا است. ملودی خاص و در واقع مهر تایید خود او یک اثر زیبا و منحصر به فرد را خلق کرده است.
این اثر بعد ها توسط مینا خواننده ی مشهور ایتالیا بازخوانی شد اما آن چیزی که همیشه در خاطر داشتم و زمزمه کردم دقیقا اجرای خود د آندره با همان ویژگی و مشخصات بوده و است.”
وی سپس به مکتب جنوایی و خوانندگانی چون پائولی، بیندی، تنکو و د آندره اشاره کرد و ادامه داد: